Long time no see!

Ik schaam me diep. Laatste keer dat ik hier iets heb later horen is alweer bizar lang geleden en wat is er veel gebeurt in die tussentijd!

Nou laten we beginnen bij het nieuws wat afgelopen weken flink in de belangstelling heeft gestaan. Maar waar ik nog wel over had geschreven. De Kanaaloversteek. Nou nu ik een wereldrecord heb loop ik nog steeds niet naast mijn schoenen want anders wordt mama boos dat me sokken vies zijn, moet ik nog steeds stage lopen, eten maken, vroeg opstaan en betalen als ik ga tanken, ook is de douchetijd voor mij nog steeds 6minuten maar…. wat was het gaaf! Ja echt gaaf. Kan het iedereen aanraden, dat sowieso. Maar hoe kan het ook anders, topladies, topomstandigheden, topschipper en gelukkig de foto’s met rare “vinnen” in het water pas later ontdekt. Ondanks alle strubbelingen, meidengemauw en problemen is het doorgegaan, en hoe! Maargoed voor een verslag inclusief gebaren, foto’s en koffie kom je maar even langs, of nog beter; maak een paar euries over en kom naar onze feestdag op 19 september! Vertellen we je alles wat je maar wilt, en wie weet krijg je nog wel een handtekening, niet van één wereldrecordhoudster maar zes, ik bedoel; zes hallo!? ;-) Ook vriendlief heeft niet stil gezeten afgelopen tijd. Is 16 kilometer gaan zwemmen in Kroatië (uiteraard uitgerust met Dutch Ladies First – Tideway badmuts) en heeft daar super goed gezwommen :-).

Na de zeetocht afgelopen woensdag een kampeerlogeerpartij gehad in mijn caravantuin, dit ging prima, al lag de arme Fred op de grond na een aantal uur.

Op de camping gaat alles gewoon door en is er de laatste dagen aan zon geen gebrek. Hier en daar een fiets, soms een kaartje, wat was- en droogmunten en zo af en toe een grapje tussendoor. Het loopt op rolletjes, daarom was ik al bijna vergeten dat dit mijn laatste week is! Wat gek eigenlijk, 2O weken intensief kamperen, stage lopen en omringt met alle werknemers van de Wijde Blick en straks ineens thuis, vakantie en zelden contact met mijn huidige collega’s. Gelukkig hebben we FACEBOOK!

Verschillende mensen komen naar me toe dat ze me hebben gezien op tv, het lijkt wel of iedereen het heeft gezien…daarna stond ik weer met beide benen op de grond; een heerlijk klein ventje zat mij aan te kijken vanuit zijn kinder-ontbijt-stoel, besmeurd en vol gesmeerd met yoghurt riep hij al krijsend dat hij ei ei ei ei ei ei wilde. Toen hij een uur later gepoetst door zijn moeder het gebouw uitliep nam hij een zoete geur van aardbei met zich mee. De stoel heb ik maar even gepoetst, net als de tafel en de vloer :-).

Op dit moment moed aan het verzamelen om mijn diner voor één te gaan maken. Afgelopen week bijna iedere dag bij familie van der Graaff aangeschoven of met papie en mamie uit eten geweest, nu moet ik er zelf weer aan geloven.