Gadverdamme chocolade…

Zo daar ben ik dan! Even wat daagjes op me tenen gelopen. Concert At Sea 2012 heeft namelijk al mijn tijd opgeslokt de afgelopen dagen. Of is het die o zo mooie en niet makkelijke puzzel?!

Anyway vrijdag was incheckdag zo’n 150 mensen kwamen naar het zonnige zeeland gereden en dit was voor mij appeltje eitje want ik was woensdag en donderdag vrij dus had goed uitgerust! Iedereen gecheckt of ze een busbandje mochten hebben, of ze alles betaald hadden, etc. etc. Niet in ons gewone blouseje natuurlijk maar in het enige echte concert at sea t-shirt wat ze naar ons hadden opgestuurd…..van 2011, maar dat mocht de pret niet drukken! In zuurstok roze stonden de 3 vrolijke receptiedames de gasten op te wachten. Ben ik nog even hard uitgelachen om mijn hik en heb ik ook de vloer van dichtbij mogen bekijken toen ik de ondersta la over het hoofd had gezien.. Kleinigheidje blijf je houden ;-)

Zaterdag was de eerste D-day.. Ver in de 70 ontbijters zouden ons die ochtend met hongerige maagjes en kleine oogjes (door het late oplbijven) te gemoed komen. Véél broodjes afgebakken, al het broodbeleg bijgevuld, jus d’orange neergezet naast de melk en yoghurt, roereieren gemaakt, bacon gebakken en nog 1OO andere luxe ontbijt spullen neergezet en het feest kon beginnen. Ja hoor binnen een paar uur stond Blicksem donders vol (als je begrijpt wat ik bedoel…. :-p)
Alles goed gegaan en iedereen met een rond buikje vertrokken, WE DID IT!

Toen was de middag vrij tot 5 uur. Me daddy en mama waren langs gekomen en we zijn heel de dag druk bezig geweest…met de puzzel.
Papa lief heeft 36 keer opgegeven maar als hij mij dan, na 3 uur, een stukje zag leggen deed hij toch weer mee. De kleuren bestaan uit, heel licht bruin, licht bruin, beetje licht bruin, licht bruin, klein beetje licht bruin, heel licht bruin, licht bruin, bruin, beetje donker bruin, heel donkerbruin, donkerbruin, a fijn je kent het wel.

Eerst lekker chinees gegeten en daarna op het fietsie gestapt richting de receptie. Nu ik erover na denk, wat ben ik toch eigenlijk goed en sportief bezig he, ALTIJD op het fietsje naar het werk ;-) !!

Toen ik terug kwam was de caravan helemaal fris en fruitig; BEDANKT MAMA :-D
Ook weer wat kaartjes mee naar huis kunnen slepen, bedankt allemaal!

Vandaag was het weer om 8uur werktijd. Zo’n 77 hongerige concertgangers kwamen vanaf half 9 binnen gedruppeld tot circa half 12. Het liep op rolletjes! Ik als echte “bacon-and-eggs-kokking” heb vrijwel iedereen voorzien van deze vette hap ;-)
De middag was ik weer vrij, jep weer aan de puzzel gezeten, dit keer wel alleen!

Om 5 uur nog even 2 uur Blicksem ingedoken en nu heerlijk uitrustend op de bank, kijkend naar mijn half afgepuzzelde puzzel. Jep ik denk dat ik er weer even voor ga!

Kan trouwens niet wachten tot morgen! Wat een heerlijke drukte zal het worden Max en Rick IK HEB ER ZIN AN!!! :-)

Tot morgen, of overmorgen, of de dag daarna, of daarna…….
Liefs uit de schone caravan
Desirée

p.s.
Ik moet ook nog even wat irritatie kwijt, wie wil lezen die leest, wie niet wilt lezen leest niet hahaha.

Onderweg naar mijn caravan hoor ik 17x een kinderstemmetje schreeuwen “Mama kijk eens” de mama die het kind bedoelde was echter niet van plan te kijken, ook niet na 17x roepen. Of hij even zijn mond wilde houden en gewoon lekker verder wilde spelen was de vraag en mama dook weer verder in haar boek. 2minuten later pakt het arme kind waar mamalief niet naar wilde kijken de bal van een ander jongentje af. Ander kind huilend naar zijn mama, die wel wilde kijken naar haar eigen kind, en samen met mama ging het ventje naar de baljattende jongen. Het jongentje vroeg netjes of hij de bal terug wilde geven of sámen wilde spelen. Omdat ik verbaasd was en toch niets beters te doen had stond ik nog steeds achter hem raampje te gluren. Onder de indruk van het, wat zal het zijn, 8 jarige jongentje die zijn bal wilde delen met het kwalletje. Ineens had niet-kijkende-mama ogen en wist niet hoe snel zij op haar zoonlief af moest stappen, wat was er aan de hand? Ja mama als je had gekeken had je het geweten…echter na alles besproken te hebben zei de niet-kijkende-moeder iets waar ik mij ontzettend aan irriteer: “Dat doet mijn zoon niet”. Nou mamalief ten eerste deed jouw zoon dat wel en ten tweede heb je het niet gezien want je keek niet! Het spel werd vervolgd echter duurde het niet lang totdat de jattende-ballen-jongen weer in de fout ging, gescheld en getier want het spel ging niet zoals hij wilde. “Dat doet hij anders nooit” zei niet-kijkende-mama toen ze met een zucht van haar boek omhoog keek. Nee mevrouw dat is niet waar, u ZIET nooit dat hij het doet want u KIJKT nooit. Ik kan me niet herinneren dat ik moest VRAGEN aan mijn ouders of ze even wilde KIJKEN naar me. Nee mijn ouders keken altijd en ik wist dat ze keken. Of ik nou met een gekke bek van de glijbaan af ging of stiekem een kind onderwater duwde, mijn ouders zagen het en dat wist ik. Het feit dat mijn vader mij vaak hielp met het onderwater duwen van een etterbak doet er niet toe, ze keken en ze wisten het ;-)